Article Database

Cover Features

Recently Added

Browse

Date Range

Muziek Expres
November 1975

Alice Cooper's nightmare worth a million!

A nightmare of a million guilders. That’s how you could describe the show that Alice Cooper recently presented to his European fans. Because no less than 400,000 American dollars — or one million Dutch florins — the American superstar had to invest to put together his "Welcome to my nightmare" spectacle. In America, the show became an overwhelming success, which was more or less predictable, because there Vince Furnier — as Cooper is named in official records — is still considered a pop hero of great stature. But in Europe, Cooper is clearly past the peak of his fame.

No wonder, really, considering you haven’t appeared to your fans in over two years, because you prefer to spend your time golfing, drinking beer, and making guest appearances in comedic TV shows.

How much the popularity of Alice has declined on this side of the Atlantic Ocean became clear during the performance at the Antwerp Sportpaleis, which marked the end of his European tour. Just over 4,000 Cooper followers had gathered there to become part of the nightmare. Those who didn’t show up, however, certainly missed out on something. Because this was undoubtedly one of the best shows Alice Cooper has ever performed in his illustrious career.

The big difference with his previous shows is that Alice Cooper in "Welcome to my nightmare" is the victim of all the violence that is displayed, while on previous occasions he was the one from whom all that violence originated.

Down to the smallest details, it was a perfect spectacle. Not so strange when you know that Alice Cooper and his more than 40 staff members rehearsed for over a month, at least eight hours a day. "Welcome to my nightmare" is the first Cooper show that makes use of film. This is done in a way that is undoubtedly extremely sophisticated. Breathtaking is, for example, the moment when Cooper suddenly jumps out of the movie screen — made of white flexible rubber strips — onto the stage, after he had just, on the film, ended up in a gruesome cemetery, discovered his own grave, and was placed in a large coffin by a couple of devilish monsters.

Incredible!!! But almost even more speechless-making is the moment when the monsters also storm onto the stage through the movie screen, and a murderous fight breaks out. The same astonishing action repeats itself shortly after, but in reverse order. Alice manages to tear himself free from the devilish claws and runs back into the film. Followed by the monsters. Without the slightest hesitation — and it must be a matter of fractions of a second — the film continues. An unprecedentedly brilliant piece of show business!!!

Once again: anyone who did not experience the nightmare spectacle in Antwerp has missed a lot. And the damage cannot be made up for at the moment, because just before his departure to America, Alice Cooper said that he will probably never come to Europe again.

Why not? Because he was slapped with a lawsuit by the owner of the Munich hotel where the Cooper group had stayed for two nights. The hotelier accused Cooper and his staff of stealing towels, chairs, and even color television sets.

The reaction of the highly indignant pop star: "How can they accuse us of such a stupid thing? We have our own airplanes, etc. Surely we don't need to steal such ordinary things? I believe such a silly accusation can only be made in Europe. And that's why they won't see me back here for the time being."

(Translate from the Dutch language publication, Muziek Expres, March 2025)

Alice Cooper’s nachtmerrie van 'n miljoen!

Een nachtmerrie van een miljoen gulden. Zo zou je de show kunnen noemen, die Alice Cooper kort geleden zijn Europese fans voorschotelde. Want niet minder dan 400,000 Amerikaanse dollars — oftewel een miljoen Hollandse florijnen — heeft de Amerikaanse superstar moeten investeren om zijn "Welcome to my nightmare" — spektakel in elkaar te kunnen knutselen. In Amerika werd de show een overweldigend succes en dat was min meer te voorspellen, want daar wordt Vince Furnier — zoals Cooper volgens de burgerlijke stand heet — nog steeds als een popheld van grote klasse beschouwd. Maar in Europa is Cooper duidelijk over het hoogtepunt van zijn roem. Geen wonder ook eigenlijk als je je ruim twee jaar niet aan je fans vertoont, omdat je liever je tijd vult met golfen, bier drinken en gastoptredentjes in komische televisiespelen.

Hoe sterk de populariteit van Alice aan deze zijde van de Atlantische Oceaan gedaald is, bleek wel tijdens het optreden in het Antwerpse sportpaleis, waarmee zijn Europese rondreis werd afgesloten. Slechts iets meer dan 4000 Cooper-aanhangers waren daar samengekomen om deelgenoot van de nachtmerrie te worden. Degenen, die niet kwamen opdagen, hebben overigens wel 't een en ander gemist. Want dit was zonder twijfel een van de beste shows, de Alice Cooper in zijn roemruchte carrière heeft opgevoerd.

Het grote verschil met zijn vorige shows is dat Alice Cooper in "Welcome to my nightmare" het slachtoffer is van al het geweld, dat ten toon gespreid wordt, terwijl bij voorgaande gelegenheden hij juist degene was, van wie al die gewelddadigheid uitging.

Tot in de kleinste onderdelen was het een perfect spektakelstuk. Niet zo vreemd als je weet dat Alice Cooper en zijn meer dan 40 medewerkers er ruim een maand minimaal acht uur per dag op gerepeteerd hebben. "Welcome to my nightmare" is de eerste Cooper show, waarbij gebruikgemaakt wordt van film. Dat gebeurt op een manier, die zonder meer uiterst geraffineerd is. Adembenemend is bijvoorbeeld het moment, waarop Cooper pardoes uit het filmdoek — gemaakt van witte flexibele rubberen strips — op het podium springt, nadat hij enkele ogenblikken daarvoor — op de film dus ‐ op een luguber kerkhof verzeild is geraakt, daar zijn eigen graf ontdekt heeft en door een stelletje duivelse monsters in een grote grafkist wordt gestopt.

Ongelofelijk!!! Maar bijna nog sprakelozer makend is het moment, waarop ook de monsters door het filmdoek het podium op stormen en er een moordend gevecht ontstaat. Dezelfde verbluffende actie herhaalt zich even later, maar dan in omgekeerde volgorde. Alice weet zich uit de duivelse klauwen los te rukken en rent weer de film in. Gevolgd door de monsters. Zonder ook maar de minste hapering — en dat moet een kwestie van onderdelen van seconden zijn — gaat de film door. Een ongekend knap stukje showbusiness!!!

Nogmaals: wie het nachtmerrie-spektakel in Antwerpen niet heeft meegemaakt, heeft heel wat gemist. En de schade valt voorlopig niet in te halen, want vlak voor zijn vertrek naar Amerika vertelde Alice Cooper dat hij waarschijnlijk nooit meer naar Europa komt.

Waarom niet? Omdat hem een proces aan zijn broek was gesmeerd en wel door de eigenaar van het Münchense hotel, waar het Cooper-gezelschap twee nachten gelogeerd had. De hotelier beschuldigde Cooper en zijn medewerkers ervan handdoeken, stoelen en zelfs kleuren-televisietoestellen te hebben gestolen.

Reactie van de uiterst verontwaardigde popheld "Hoe kunnen ze ons nou van zoiets stompzinnigs beschuldigen? We hebben nota bene eigen vliegtuigen enz. Dan hoeven we toch zeker niet dit soort ordinaire dingen te stelen? Zo'n stomme aanklacht kan, geloof ik, alleen maar in Europa worden gedaan. En daarom zien ze me hier voorlopig niet meer terug."

Images